EY AŞK!

EY AÞK!
Seni nasýl tarif etsem bilmem ki,
Kördüðüm kadar zor,
Ateþ misali kor,
Dað bir karýþ,
Deniz bir yudum,
Sevgi içimde okyanus,
Düþlerim çöl sýcaðý,
Bir martý gibi uçuyorum maviliklere.
Alevde eriyen mumlar misali Göçüyorum!...
Hayat otaðým, ömrüm göçegi,
Aþk, bile bile yere çakýlmak belki , Rüyâ kadar gizemli, hayat kadar deðerli.
Ömrüm sana yazýlmýþ bir roman,
Baþý sensin aþk!
Sonu sen!
Ah! nasýl yandým bir bilsen?
Bir kelebek misali uçuyorum maviliklere.
Avuçlarýndayým iþte!
Ýster sýk öldür ,ister yaþat beni.
Ölü deniz kadar suskun,
Fýrtýna kadar gürültülü,
Sendeyim , seferdeyim, dikendeyim ,güldeyim,
EY AÞK!
Çöle düþmüþ yaðmur gibi ýslat beni.
Kumlara batan topuklarým yansýn sýcaklýðýndan,
Ýklim iklim sar beni ,
Dudum yudum içeyim senden ,
Katre katre büyüt beni.
Damarýmda dolaþan kaným ol.
Ömrüme çýnar,
Nefesime dalga ol,
Kaderime söz,
Makberime toprak ol!
EY AÞK!
ZEHRA YÜCEL(28.4.2018)
Sosyal Medyada Paylaşın: