BİR VARIM BİR YOĞUM, ANNE...

Diri heceler özlemin dipçiðinde birer çentik
Ýçimin aryalarýna uzanan seslerin dokusuyum
Dokunduðum yerlerde
Ölü bebekler gömüyor kader
Kaderin dokusu gözlerimde laneti
Okunuyor bilinmezin.

Bir þafak ve bir gece daha;
Seher yýldýzýnda aþkýn teyakkuzu
Yine iri kýyým gölgelerden alacaklýyým:
Ölümü besteleyen Tanrý
Minvali kader denen mütecessis gölge.

Y/ara yüklü insan
Ýnsan yüklü zaman
Zaman dokunuþun en cahil birikimi
Yine arda kalan isyanlardan yana
Tecellisi zalimin.
Bir kör kurþun ýskalýyor mutluluðu
Pervazýnda bir cehalet bir misafir
Dolduruþa geldikçe
Kusuyor öfkesini
Zeminde kara bulutlar
Teneffüs ettiði her an’ý da mimleyen lanet
Hem de þunun þurasýnda bir saniye
Dokunduðunda yanan kalbim
Kalbimi sunup da boþ kalan ellerim.

Kanýt ve kayýt yüklü deðirmen
Öðütürken iç sesini hezeyanýn
Dudaklarýnda dökülen ikbal ve heyecan.
Aslýnda gecenin miðferi her gölge
Yonttukça gizemi ve laneti
Dokusundan dökülen sývayý
Yeni baþtan inþa ediyor insan
Bir elin nesi var ise
Ýki elin de isyaný
Boþ bir pencerede
Dolu bir tüfek
Kekremsi acýlardan damlayan ihaneti
Mimlerken ayaküstü.

Zamanýn donan gözlerine dolan
Gözyaþýnda saklý isi þehrin
Sözüm ona ýþýldayan göðün tamircisi
Ýçin tok sesi.
Yorgun cümlelerden alacaklý
Dil bilgisi kurallarýna ihanet etmenin de
Tam vakti.

Bir isyanda saklýyým bir de niyazýmda
Ölülerimden arda kalan þifreleri
Teyelliyorum günceme
Eklediðim her haneyi,
Eksik duvarlarýnda yüreðimin
Kalpazan düþlerin çetelesini tutmaya aday
Son bir kez dönük yüzüm duvarlara
Son bir kez daha ihlal ediyorum mutluluðu
Yasýmý devþirdiðim kelamýn
Ýç penceresinde
Son sürat yakalamaya çalýþýyorum
Ýçimden kaçan küçük adýmlý düþleri.

Bir neferim;
Bir soygunum
Bir varým bir yoðum, anne.
Ýlk günkü niyazýnda saklýyým belli
Ýçime devþirdiklerimden nasýl yorgunsam hani.

Þimdimi mahmuzlayan önceme
Yaptýðým göndermede
Diri bir heceyim sadece
Ölüme meydan okuyan bakýþlarýnda
Hayali cümlelerin
Hayalet yüklü geçmiþin
Tozunu alýrken
Yükselen perde perde
Yine bilinmezin kibrine yenik düþtüðüm
Soldan saða dizdiðim sýradanlýðýn
En meczup gölgesiyim.

Bir günlük mutluluk için
Sözüm ona es geçtiðim
Ýçime ata ata
Nefesimi tuttuðum
O küçük çocuðun
Geride kalan temsilcisi bir þiirim
Kýnýnda hasrete, aþka serptiði
Cümlelerin oynak ritminde
Son bir es daha verdiðim.


Sosyal Medyada Paylaşın: