BİR BAKIŞ YETER

Özlenen o gülün, açma vaktinde
Âþýk olan bülbül, seherde öter.
Sevdiðini birden, gördüðü anda
Kalp ritmi bozulur, çarparak atar.

Göz göze gelince, bakýlmaz direk
Þehlâ bakan göze, dayanmaz yürek
Hâl dili konuþur, söze ne gerek
Her þeyi anlatan, bir bakýþ yeter.

Âþýðýn iþleri, yolunda deðil
Söylediði sözler, dilinde deðil
Dayanmak mý dersen, elinde deðil?
Âþýklar bakýþsa, göz göze batar.

Onu yakar durur, içindeki kor
Ayrýlýk acýsý, zordan daha zor
Çeken bilir aþký, gel de ona sor
Yârden ayrý kalmak, ölümden beter.

Onun özlediði, seven kucak mý?
Bilmez nerde yaþar, köy mü, bucak mý?
Yanan ciðeri mi, yoksa ocak mý?
Âþýðýn bacasý, hüzünle tüter…

26/04/’18
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: