Zaman Sarkacı

ayný coðrafyanýn ayazýnda yandý yüzümüz
ortak bir tarihe tanýklýk ettik birlikte
sularýnda çimdik derelerin
hep hasrettik çok sevdiðimiz denize
yanaðýmýz topraktan alýr kýzýllýðý
pabuçlarýmýzý eskitti çamurlu patikalar
sýrtýmýzdaki kambur köhne bir ataerkilin ürünü
çaðdaþ köleleriz parmagimizdaki iz bu yuzden
ebeveyinlerimiz törpülemiþ kendimize güveni
içimizde tutuþamaya hazýr çam kozalaðý
her aklýmýza geldikçe alazlanýr da
ahlarla kavrulur dilimiz
bir ukde var kursaðýmýzda
boðazýmýz düðüm düðüm olup boðmakta bizi
güzel olan herkesi içimiz geçerek süzmekteyiz
nerede sýcak bir yürek görsek kurarýz baðdaþýmýzý
zamansýz da olsa aþk çaldý kapýmýzý
silkinip yeniden kendini bulmadýr bu
küskünlüðe son verilmesi aynalarýn
zülüfle yeniden barýþmasý taraðýn
bu bir baþkaldýrýdýr bastýrýlan çocukluðumuzun
hangimizin elinde zaman sarkacýnýn dümeni
biz eli ayaðý baðlý olmayan rehineyiz bir nevi
gel de güle beze kabus istilasýndaki zamaný
ruhumuz boðsun yalnýzlýk denen yýlaný



11.02,2018
A v r a s y a


Sosyal Medyada Paylaşın: