KARA ZURNA (30)

Hissenin Kýssasý
Hoca Nasreddin Fýkrasý;

"Eþþeði kaybolur güler,
Evi yanar "Eyvallah!" der,
Ýþsiz kalýr þükreder;
"- Ya Hoca! Nedir bu Allah-ü Ekber?"

"- Öðle deðil Oðul,
gülme n’olur?
Tek Umudum Þu Daðýn Ardýnda,
Erken Seçimde Haziranda!
Hele bulamayým onu bir orada,
geçte olsa baþlayacaðým aðlamaya!"

Ben-sen-o-biz-siz-onlar
nice Nasreddin Hocalar;
Zevk al, Þarký söyle, Doðaya sarýl.
Ýstersen tepin, Horan çek, Avazýn çýktýðý kadar baðýr.
Ama bak,
ama düþün,
ama duy,
ama hisset,
ama tad.
Özümle Yaþamý, ye-iç içine sindir,
ama kalk;
"- Ýstismar edilen ben deðil, Dindir!"
dersen...
Beþ Duyun var 6.ncýsý Kör Barsak.
Yesin onu-ona býrak
soýnuncuyu sen istersen.

Sosyal Medyada Paylaşın: