ÇİLE GECELER ÇİLE
Bazý gecelerde tüfek elimde,
Uykum kaçar, ben kovalar dururum.
Menzile girince tam hedefimde,
Görsem de kýyamam; þaþar dururum.
Pusuya yatýp da beklerken onu,
Sürülerde koyun kalmaz tükenir.
Gelince zamanla oyunun sonu,
Geçitler baðlanýr, yollar týkanýr.
Koþturur çaresiz ordan oraya.
Bu gecelik n’olur beni býrak der.
Düþersin sonunda sen bak tuzaða,
Dedim mi dinlemez; bana uzak der.
Uzayýnca gece sabaha doðru,
Kan çanaðý olur yorgun gözlerim.
Sonunda gel diye gönderse çaðrý,
Koynunda yatmayý ne çok özlerim.
Fakat biter gece; bir haber gelmez.
Dünya âlem birer birer uyanýr.
Çektiðim çileyi, uyuyan bilmez.
Görünce halimi bir sarhoþ sanýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.