ŞİMDİ SEN

ÞÝMDÝ SEN
Þimdi
lâmekan bir ruha, sen,
Kalbime yerleþ, diyorsun...
Diyorsun da,
karanlýklarda görmeye alýþtým
aydýnlýk gönlün kör eder beni;
uçurumlarýn uðultusuydu þarkýlarým
yumuþak sesin lâl eder beni.

Þimdi
içindeki esir çocuðu, sen,
özgür býrak, diyorsun…
Diyorsun da,
çocuk doðuramam belki
ama
dokuz ve sýkýntý doðurtmakta
üstüme yoktur.

Þimdi
ruhuna gireceðim, sen,
yaþatmadýðýn seni çýkaracaðým gün ýþýðýna, diyorsun…
Diyorsun da,
korkutacak seni göreceklerin:
Erimiþ ciðerler, pörsümüþ bir kalp,
delinmiþ mide, týkanmýþ damarlar,
ve yanmýþ beyin sinapslarý…
Bence içimi bilme.

Þimdi
üþüyen varlýðýma, sen,
nâr-ý aþktan vereceðim, diyorsun…
Diyorsun da,
kendi iglosunda var olan,
soðukta yanan bana
deðme… titretir seni ölü bedenim.

Ölümü hatýrlatýrým hep,
yaþamayý unutursun;
susmayý anlatýrým hep,
gülmeyi unutursun;
durmayý öðretirim hep gecenin on ikisinde,
gidemezsin yaþamýn tatlý anlarýna…
Bence bunlarýn hiçbirini bilme.

Bil,
çiçekleri koklamayý,
kuþlarla þakýmayý,
yunuslarla yarýþmayý,
doðan güne taze bir umutla bakmayý…

Þimdi
ben bunlarýn hepsini, sen,
biliyorum, diyorsun…
Diyorsun ya,
kalbimdeki çocuk, aklýmdaki insanla
uyum içinde ilk defa ve ayný arzunun peþinde,
aslýnda gayyadayým ben,
onlar bunu bilmiyor…
Sen vaz geçir onlarý ve
yeni doðmuþ bir çocuðun gülüþüne bakarlarken
onlara usulca söyle:
Gideceðimiz yaþam bundan böyle oraya deðil, buraya, diye.

Sosyal Medyada Paylaşın: