söz ve müziði aþka ait olan nadide bir eserdir yaþamak
sahne senin
sen bu aþkýn assolistisin
ne hoþ,
seni böyle zamanýn aðýr aksak merdivenlerinden inerken
sülün gibi
yerlerde yýldýzlarý süpüren mor elbisenle karþýlayýp
kibarca uzattýðýn ellerini
sana geç kalan kabalýðýmý baðýþlayan edayla
nazikçe tutup
okuyacaðýn eseri
kulaðýna fýsýldamak
orkestrada þef rolünde nisan
nihavent makamýnda akordunu ayarlarken bir yandan
kusursuz bir uyumu yakalamak adýna
titiz bir çalýþmaya imza atacak
varlýðýnla vücuda gelmeye hevesli
o eþsiz þaheser
þarkýmýza sesinle can verirken
vokalistliðe soyunacak , aþkýn dul býraktýðý yabancý sesler
ama sen bu seslere kulak týkayýp
istifini bozma sakýn , ritm tutan sahnende
hem unutma,
her aþk sabotaja meyillidir biraz
alkýþ tutan ellere
sakýn ola aldanma
perdeler kapanýp
seyirciler daðýlýnca
kýrýlan hayallerini tek tek býrakýp
kulis çalýþmalarýna devam edelim yavrum benimm
ah afedersin
pek sayýn assolistim
elbiseniz kalsýn
ve lütfedecek bir dansýn
müziði baþlasýn usuldan
çünkü yerle yeksan olmuþ yýldýzlar
zil çalarken eteðinde
kibarlýktan nazara gelmeden
o nap nazik ellerin
yani havasýný yakaladýðýmýz bu iklimin
mevsimsel gribinden düþmeden yataða
bayýlýver
kollarýma
sana buket buket nisan derdim ellerimle
derdim,
içime dert olan yarým kalmýþlýðý
tek vücuda getirip
can verip canýmdan
can almak
cananýndan
lakin,
bunlarý düþünme þimdi
mor elbisenle sen
kor gibi yanarken yýldýzlarý eteðinden
tuttuðum dilekler
kayacak gözlerinden
hadi,
kapa ýþýklarý
ki
sahne bize kalsýn
alkýþlar ve ay
dýþ kapýya mandal olsun..