Ölümün o soðuk nefesi bakýþýn,,
Gariptir ki içimi ýsýtýyor benim,,
Fallara da inanmam açýkçasý..
Ama gözlerinin telvesinde son demini yaþýyorum bu sevdanýn..
Unutkaným bu aralar,,
Zihnimi senle doldurduðumdan beri..
Doðumdan beri,,
Sanki her anýmdaydý adýn..
Hatýrlýyor musun diyip unuttuðum anlarý yaþýyorum,
O en sevdiðim gömleði de kesip attým..
Balkondan sigara küllerinin yere düþüþünü izliyor,
Dalýp gidiyorum geçmiþe doðru..
Yalnýþýn ne olduðunu umursamýyorum þimdilerde..
Doðru bildiklerimden de fayda görmedim zaten..
Zavallý bir adam görünümünde,
Dolanýyorum ortalýk yerlerde..
Bir çocuk kadar hevesli idim oysa..
Yarýnlara gebe deðildim,,
Yanýmda olanlarý sevmek için bir sebebim yoktu,
Ya da sevmek veya sevilmek gibi bir derdim..
Anladým,, ama geç oldu sahiden..
Bir þeyin elimden gelmemesine bile alakasýzým bu aralar,,
Biraz kýrgýn, biraz üzgün,,
Ölüyorum gün be gün,
Sadece ’’ O’’ kadar...
Enes Gökhan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.