ben ne zaman dibe vursam hiçliðin derin çukurunda tatlý bir rehavet çöker üstüme adeta kendimden geçerim içimde,en güzel yerde derin bir uykuya teslim olur al yanaklý,ay yüzlü masum bir çocuk
beni hüzün deryasýna sürükleyen gönlüm beyhude bir düþün peþinden koþar gecenin kara gözlerinde ay batar görünmez sýkýntýlarýn pençesine inat gözlerimde gözlerin asýlý kalýr y/arsýz bir gecede ses etmeyen yüreðim sana gülümserken bile nasýlda içten içe aðlar
ne zaman bir ah etsem derinden içimi büsbütün hüzün kaplar iklimini þaþýrmýþ bir su gibi akan,zamanýn güzünde hayatýn sýrrýna eren azade gönlüm hiçliðin kýyýsýnda hayata manasýzca bakar
dalarken derin düþüncelere müzminleþen yýllarýn yorgunluðu var üstümde yalnýzca beni dinliyorum sessizce hiç bir þey eskisi gibi deðil diyorum kendime bak ne çabuk geldi geçti ömrümün baharý hem artýk gençlik de bitti,yaþ kemale çoktan erdi yeter artýk inat etme,birazda beni düþün uslan,ey içimdeki umarsýz çocuk
mevsim hazana ermeden saçlarýma aklar düþmeden önce eskiden küs deðildim bana dost görünen aynalara þimdi resimdeki yeþil gömlekli kýza bakýyorum bahar gözlerinin ta içi gülüyor neredeyse bir de aynadaki bana baktým gizlice aþina yüz,sonbahar benmiþim meðerse
y/anar y/anarým alevler içinde y/andýkça k/özümdeki ateþ arþa çýkar sana olan sonsuz sevgim iþte budur benim derdim,kederim ah bir bilsen ey sevgili yangýn mavisi hayallerimi,nasýlda iple çekerim binlerce gözyaþýmý,bir umuda heba eder sana feda olsun bu can derim
düþsem de ben en dibe ayaða kalkarým yine Zümrüdü Anka kuþu gibi küllerimden yeniden doðar tekrar kendi göðümde düþlerimdeki maviye geniþ kanatlarýmla uçar kendimi yeniden ateþe atarým
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ 21.04.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.