Zaman akýp gidiyor ey sevgili...
yokluðun dün gibi kavuruyor içimi
Gözlerine son bakýþým geliyor aklýma
Hüznü görüyorum vede teslimiyeti
dönmezcesine gidiþin öncesi...
Ahh sevgili!
ilk aþkým
yüreðimdeki iyiye dair herþeyin müsebbibi
Bana aðlamayý öðretti þimdi yokluðun...
Sen geliyorsun aklýma
aðlayan bir çocuk gördüðümde...
oðluna sarýlan her bir anneyi
uzaktan seyrediþimde..
Sana tekrar tekrar sarýlamayýþým içimi acýtýyor..
Ayaklarýný öptüðüm
anlarý düþünüyorum sen giderken
Þimdi artýk bir gün dönersin umuduyla
yollarda kaldý gözlerim.
Ararsýn ümidiyle
telefonlarda kulaðým.
Resmin hep karþýmda ey sevgili...
sana bakýp iç geçiriyorum
gelmeyeceksin biliyorum
Bir gün eðer Küllenirse sana olan sevdam
Yokolsun daðlar, taþlar
toz olsun beþeriyet.
zehr olsun dünyanýn en lezzetli nimetleri...
kýtlýk hüküm sürsün tüm dünyada
Unutursam þevkatini ellerinin
Zaman mefhumu yokolsun.
Unutursam gözlerindeki eþsiz sevgiyi
þuursuz meczuplar yönetsin ülkemi
Unutursam
Senelerce kan aksýn derelerden.
Bereketli topraklar su yüzü görmesin.
Özlemin andýmdýr sevgili!
Hatýran varlýðým...
Annem’e
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.