Ölüm meleði..
Sessiz bir ayaz vakti..
Kanlar akýyor mehtabýn þakaðýndan,,
Beyin dolusu bir hiçlik içinde..
Ellerimde tane tane birikmiþ göz yaþý..
Hesabýný tutamadým..
Unutmadým da,
Yaþananlarý..
Her saniyesi bolca kimsesizlik..
Yemin edipte tutamadýðýn oldu mu hiç..
Gün batýmý ve aydýnlýk çehreler..
Sanki bir tek ben kalmýþým,
O dar aðacý gözlerinin gölgesinde,,
Aklýma gelen milyon intihar sebebi içinde,
En çok sana meyilli hislerim..
Belki birgün o da sever diyipte,
Yarýna vakti olmayan sevdalara gebe kalplerimiz..
Her gün ölsekte,
Her gün acý çeksek de,
Nasýlsýn diyenlere,
Biz hep iyiyiz..
Enes Gökhan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.