BELKİ
BELKÝ
Severim tüm insanlýðý,
Yaftalamaz gönül defterim.
Silerim kimlik haketmeyini,
Ruhumda çarmýha gererim belki.
Vefadan alýrým bir tutam ilham,
Severim güzeli, hiç dayanamam,
Aþk deryasýný yok sayamam,
Gönülden gönüle koþarým belki.
Ümitler açar , rengim hep mor,
Yanar içimde , kýrmýzýlar kor.
Çeksemde acýyý , dayanmak zor,
Kadere silahý çekerim belki.
Ölümü okþar bir an ellerim,
Yansamda, belli olmaz küllerim.
Ýklimler geçer devrilir yýllarým,
Zamana aheste gülerim belki.
Geceye versemde binbir ahenk,
Þiirlerim gürültülü , yokuþum hendek.
Düþer! gönlümden gizemler bilerek,
Sevginin tahtýný yaparým belki.
Arayana vuslat, uzak sayýlmaz,
Ümit var ise ,seven yorulmaz.
Hicran duvarýnda yollar bulunmaz,
Kadere meydan okurum belki.
Seferden sefere çýkarken ruhum,
Hep karýþýk akar ,içsel durumum
Meçhule koþar , bilinmez yolum,
Serabý çöllere satarým belki.
ZEHRA 🌗YÜCEL(19.4.2018)saat 12.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.