İkindi Rubaileri-21

BAHARI SENDE GÖRDÜM

Bahar nedir bilmezdim, baharý sende gördüm
Yüreðim buz tutmuþtu, ilk nârý sende gördüm
Zifiri gecelerde mehtap oldun göðümde
Ýçim dýþým geceydi, neharý sende gördüm

HÜZZAM ÞARKI

Ben köhne deðirmendim, sen dönen çarkým oldun
Farkým yoktu kimseden, sen geldin farkým oldun
Verdiðin her ne varsa hepsini aldýn geri
Oyun havasý idin, hüzzam bir þarkým oldun

SESSÝZ HAYKIRIÞ

Çýplak hakikatleri soyuyor musun gülüm?
Yokluðun sofrasýnda doyuyor musun gülüm?
Sessiz haykýrýþýmý saðýr sultanlar duyar
Orada sükûtumu duyuyor musun gülüm?

YOK’U PAYLAÞMAK ZORDUR

Var’ý paylaþmak kolay, yok’u paylaþmak zordur
Düzde yürümek kolay, daðlarý aþmak zordur
Gayesi olmayanlar dizde derman bulamaz
Yaðýz atlar misali dörtnala koþmak zordur

HER YER BARUT KOKUYOR

Âlim kesilmiþ cahil, bildiðini okuyor
Kul merhamet fakiri, akrep gibi sokuyor
Tarumar edilmiþtir gül kokulu bahçeler
Dünya barut fýçýsý, her yer barut kokuyor

HÜZÜN VE GÖZYAÞI

Þiir yaydan çýkan ok, þeytanýn kör taþýdýr
Efkârýn meyvesidir, kýrgýn gönül aþýdýr
Yüreðin çatlaðýndan sýzan âb-ý hayattýr
Þiir biraz hüzündür, biraz da gözyaþýdýr

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: