ben þimdi desem ki, yollar baðlanmýþ, pusu kurmamýþ eþkýya, çevirmemiþ polis, jandarma ve uçurmamýþ sel köprüleri ama yollar baðlanmýþ, gelemem biliyorum sana. kýrk yerinden yamalý bohça gibi yüreðim, gergef gergef bedenim, duyulmasa da iniltisi her damarý yay misali týnýlý ve sýzýlý aðlýyor içten içte beynimin her kývrýmý,
bir köþede ölüyorum ölüyorum bir köþede ey sevgili. umurunda mý göçmüþ gitmiþ bir serseri tez günde unutursun deðil mi? arada sýrada bir þarkýda gelirim aklýna belki bulursan candan bir yaren onunla üç beþ kelimelik halleþecek bir eski fani, sen zaten yürekten hiç sevmedin ki beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.