uzak bir gün batýþý vururken kirpiklerimi, üçüncü perde iner ve hayatý sonralara baðlayan, "keþke" mahkumuyumdur; o an! yüzümde, keman sesiyle gülümser sana dönmüþ ay
oysa; içim, susuz yaralý bir hayvandýr.
bir garip gölge , bir soðuk mavi sýzý...
ve ardýma düþmüþ bir hançer, yarýþýr rüzgarla
bilirim! suçsuz göðümde kanat açan, gölgesi baþýma dolanan kuþu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.