DAMLA DAMLA

Dam üstüne koydum bakýr kazaný,
Damla damla yaðan yaðmur doldurdu.
Ýplik iplik ördüm ömrü hazaný,
Mevsim mevsim geçen yýllar soldurdu.

Rüzgar esip,bir vadiye indirdi,
Yaðmur yaðdý,güneþ vurdu oldurdu.
Türlü nimet ile,yüzüm güldürdü,
Beni benden alan yýllar soldurdu.

Geçen zaman deðil sakýn aldanma,
Dünyada ebedi kalýnýr sanma.
Boþuna kükreyip,boþuna yanma,
Gece ile gündüz her zaman vardýr.

Ben Halit’im baþkasýný bilemem,
Yunus dergahýna elbet eremem.
Bir ömürle,bundan baþka gülemem,
Güldüreni bildim,güleni bilmem...

Halit Macit/Trabzon

Sosyal Medyada Paylaşın: