Badem şekeri

Ben ölürsem,
Vasiyetimdir.
Yaðmurlara asýn þiirlerimi.
Her cümlede yitirdiðim hiç bir aþk bana ait deðil çünkü.
Papatyalarý dahi ruhuma gömdüler
Sonra intihar etti içimde o malum kiþi..

Bir iftiraya kaç mýsra verdim bilemezsin!
Yada kaç ihaneti vurdum sýrtýma ve gittim.
Geceye sor
O söylesin!

Sesin mi?
Sol göðsümde duruyor izin.
Gidiþine
Fesleðenleri ikram ettim sýrf bu yüzden.
Dön ve bir kere bak ardýna
Büyümüþlerdir þimdi..

Üstü açýk zamanlarda,
Yüzümden solgun bir gökyüzü geçiyor.
Sýrtýmdan kocaman bir deniz
Koca bir göðü yutuyorum sanki içimin sessizliðinde
Halbuki ;
Onlarda öldü,
Ben de..

Ki,
Bilinmiyorsun iþte!
Söylemedim de
Sen de hiç sormadýn zaten.
Sol yaným çok acýyor anne!
Ne zaman caným badem þekeri çekse,
küçük bir kadýn oluyor ellerim.
Sol kaburgamý gösterdiðim oluyor meleklere.
Bazen de bir insan arýyorum
þu uzun caddelerde.
Ve ýslýk çalan kadýnlar,
Yosun kaplý bir kayanýn içindeler..

Þaþýrýyorum.
Ve hiç anlamýyorum.
Anlatamadýðým oluyor acýmý hiç bir þiire.
Ve þöyle diyor içim, içime,
Benim bilmediðim yerler de var elbet
Ve her yaðmur yaðdýðýnda,
Çakýl taþlarýný sayýyorum yeniden.
Sonrasý bildiðin ölüm.
incittiðim dizlerimden kopuyor bütün kýyametler.
Susma vakti
Sütünü emdiðim yerden
Ay tutulmasý yaþýyorum anne!

Ve,
Bazý akþamlar,
Yaðmuru öpmüþlüðüm oluyor
Ve hamile kalýyor sol yaným.
Ne çok incindim oysa.
Susmuþluðum geceye ihanet ediyor.
Yine üstüne karalama yapýyor yalnýzlýðým..

Düþün ki,
Gidiþine sarýlmýþ,
bir çift papatya yapraðý daha düþüyor göðsümden.
Ve çok sonra sancýlar içinde ölüyorum ben..

Üþüyorum !
Çok üþüyorum..

Affet beni

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: