ASLA HIRPALAMAYIN DÜŞLERİMİ

Ünleniyorum içimdeki sessizliði yok sayýp.
Büyüyorum
Oysaki küçülmeyi mesken tuttum bir ömür.
Küçümen öykülerine
Öykündüðümü
Kim hicvetti ki?
Daðýnýk ruhum
Yorgun kýyamdaki dimaðým.
Yangýným ne de olsa
Yanýldýðým kadarým
Ve atar damarým
Ölümün uzvunda
Bir sakil yüreðim.

Batýlýmýn gazabý,
Aþkýn hükümraný
Gölgelerden alýr gücünü kötülük
Oysaki sevsem de siyahý
Ýçimdeki beyaz tenli çocuk kadarým.

Þimdime sormayýn beni asla:
Evet, asla da hýrpalamayýn düþlerimi
Mezardaki çiçek kadar acý tadým
Acýmdan ölmedimse
Yeniden doðacaðýmý da ummayýn.
Gölgemler boy ölçüþürüm gün ve gece
Varsýn sitem etsinler aþkýma
Varsýn kýrsýnlar beni hece hece
Dizlerimde yorgun acýlar
Secde ettiðim Rabbimden yana yok tasam
Eðilip bükülmeden sevmeyi
Bana öðretendi atam.

Kibrimden yana da yok derdim
Gülsem de için için
Ama sadece kendime
Bazen buruk bir tebessüm
Çýðlýk atar
Dudaklarým mühürlü ne de olsa yalanlara
Susmayý beceremediðim kimi zaman
Ah, bir de bezesem kimini yalan denen
Zindanda uyutulmayý kim hicvettiyse.

Yanýp yakýldýðým
Sadece dünümde saklý aþklarým
Belki beþerden belki þirk koþan
Zalimden korkum
En azýndan zararsýz tüm yankým
Ses olmayý ne yazýk ki beceremedim.

Günümü öðüttüðüm her geceyi
Yüreðimi unuttuðum her heceyi
Unutulduðum þu kuytuda
Gelip de
Nasýlsýn diyeni
Elbette baþ tacý bildim:
Hele ki sevgiyi boyutsuz yüklendiðim
Bazen susup acýmý gizlediðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: