‘Bir dost, bir tost yeter insana… Tek tük yaþayanlara!’
Vakit gecenin epey yarýsý… Saatler hüzün buçuk. Pireler götünüzde sorti yaparken, ...bir yalnýz bir yalnýzý düþünür ihtimal. Ve birçok ayrýntý beynini tavaf eder.
Yalnýz birasýný yudumlar. Bir aralar, ne biralar içtiðini düþünüp sarhoþ olur.
Düþlerini fýrçalar, Düz çizgili pijamasýný giyer ve uzanýr tek kiþilik yataðýna.
Yalnýzlar hiç sevmezler çift kiþilik þeyleri!
Çünkü onlar, toplumun küsürüdürler… . . . . . . . . . Van, 10 Mart 1996 Ali Asafoðullarý . . . . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.