ŞİİR YÜKLÜ GÖZLERİN...

Öfkesini mimleyen þiirler damýtýyor
Evren ve sükûtun sesi
Az sonra alacak ellerimdeki ölü kelebeði:
Yine bilinmezin sihrine kapýldýðým
Bilindik aþklara burun kývýrdýðým.

Özgürlüðümü ilan ediyorum
Zamanýn tutukluluðunda
Nutkum tutuklu kalsa
Ya da bir zarfa koysam kalbimi
Ve atsam en uzaða,
Sahi tutar mýsýn elimi, demektense
Denmedik seyrindeyim
Küflü yüreklerden haz etmediðim
Pek bir belli deðil mi?

Þimdimi sonlandýrýyorum
Aþka inat koþan adýmlarýnda nefretin
Azat ediyorum kendimce
Sevmekten yorulmayan
Hatta uslanmayan ayaklarýnda
Þiir yüklü gözlerinin de derinine
Týkýlýp kaldýðým
Þunca gök kubbenin hangi hoyrat
Bulutu olmaya adayým da
Uçup uçup durulduðum
Zaaf yüklü kelebeklere pek bir özeniyorum hani.

Ömrü bir gün þiirin:
Bir duyduklarým bir de
Duyumsadýklarým haddimi aþar
Boyumu kýsa tuttuðum
Hangi dize ise
Karýnca misali kazýyorum
Ýðne ile yüreðin somurtan hacminde
Koyu gölgelerden çektiðimi
Getiremezken kolay kolay dile.

Deli Dumrul bir beyitin
Kepenklerine indirip
Dedim ya þu kelebek þiirin
Atfettiði istikamette
Gömülü kaldýðým pek bir aþikâr
Gün bitmeden yeni bir þiiri
Beslemeliyim hortumu ömrün kayýp fi(i)l misali
Yoksa ayýp bir mizansen mi
Çýplak kalmýþlýðý hayallerin?





Sosyal Medyada Paylaşın: