Ey gözlerindeki sevda, Yaðmurlarý ile beni sýrýlsýklam ýslatan. Þimdi sadece sanadýr sesleniþim. Parmaklarýmda baharýmsý bir heyecan. Þu kýþ günü gülüþünle tomurcuklanan, Geceleri ýþýldayan gözlerinle uyku tutmayan. Bir papatyanýn hasretiyim þimdi.
Gözlerinin içine bakarken, Delicesine haykýrmak istiyorum. Ben seni çok ama çok S e v i y o r u m S e n i. Adýnla mýhlanan yüreðimle, sarýlýyorum senli bu þiire. Utangaç avuçlarýmdaki yaðmurlar. Dudaklarýmda mutluluk besteleriyle, Çocuksu senli akan gülüþler. Sadece bitmeyen bir mevsimi, Yaþamaya geldim ben seninle.
Varýþým sadece sanadýr Y â r ! Üstüm baþým sevdan kokusuyla, Sýmsýký sarýl Sonsuzca, Züleyha kokan suskunluðuma. Þimdi al iliþtir kendine. Hadi yaðmala yüreðimde ki, Tane tane biriktirdiðim seni.
Sana dair uzak anýlarýn gölgesinde. Kýyýlarda gezdirirken ruhumu, Büyüyor hasretin derinden. Dökülürken gözyaþlarým zýlgýtlý, Ýniltiler gecesinde sýkýþtýrýyor göðsümü. Söylesene ben hala sendeyken, Nereye gidersem hasretini, Taþýr ki bu kalem.
Nöbet geçiren hýçkýrýklarým, Yaradan’a ne çok yalvarýyorum bilsen. Yazmadan duramýyorum. Yazsam hiç duyuramýyorum. Her rüzgarda kokun geçiþinde, Sensizliði anlatacak, Kalemimin gýrtlaðýndan kesiyorum. Þimdi geceler de arsýzca, Akýyor yokluðun oluk oluk...
Erhan Çuhadar Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.