"griye çalan bir güneþ doðurdu gök ay’ý da þahit tuttu ölüm ezgilerine"
umudun ellerine dokunulunca ölüm düþer parmak uçlarýna ateþten ve zaman uzun týrnaklarýna hükmetmeye çalýþýr aldýrmadan kanayan yürek gömülerine
kaybolunca gün ateþ sarmalýnda izbe korkularla denk durur arâf’ýn kayboluþlarý ki anlýk bir cesarete gebedir efkâra soyunan ten dalga geçercesine ýzdýraplarýyla
....
gece çýplak uzun ve siyah sebepsizdir temmuz artýk susuz akar evrenin gözyaþý
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.