BEN O TEPEDEKİ YERİ ÖZLÜYORUM

-I-


Dallar üzgündü direnmeye çalýþýyordu,
hayat yaþam kavgasýydý zevk deðildi onlar için.
Aralarýndan geçiyordu

derelerin sularý, köpük köpüktü.
Deniz kudurmuþtu, vurdukça vuruyordu kýyýlara,
neden kýzdýysa, saydam renk, renk taþlara
korkuyordu sanki.

Çamlarýn zavallý dallarý, kimi kýrýktý, kimi boynunu bükmüþ
kimi direniyordu, hala denizin tuzlu rüzgarlarýna,
o yerde.
-ýý-
Ve ben, yüksek bir tepeden bakýyordum,
olanlara,
altýmdaki yosun tutmuþ ýslak bir taþýn üstünden,
ve üstünde bendim o akþam ufka karþý seyreden.

Tek dinleyen çamlarýn hüzzam þarkýlarýný bendim,
ve bir de, çamlarýn rüzgarla olan danslarýný,
ve bir de arada bir kanat çýrpan

martýlarýn çýðlýðý ve acýmasýz kanat seslerini dinleyen.
Tam bu sýrada düþtü,

önüme miadýný doldurmuþ kozalaklar,
korkuyla baktým yukarýya.
Ýþte o aradan süzülerek geliyordu bir ýþýk zorla,

vurdu gözlerime o da parlayarak,
çok seviyordum burayý çok.

çok.

Tek isteðimdi,
ölümümden sonra da bu çamlarýn arasýnda yaþamak,
küçücük mezarlýðýnda gömülüp,

ebediyen karþýmdaki denizin kýyýlarý nasýl dövdüðünü,

ve rüzgarlarýn baþ ucumda uðuldamasýný duymak,
arada bir ýslaklarla çalýnan çam naðmelerini dinlemek.
Ve birde yaný baþýmdan geçip sevgilisine kavuþan derelerin, þýrýltýsýný dinlemeyi, kainata kadar dinlemek.

Olmasýna ramak kaldý, ama yine de olamadý iþte,
oralardaki isteðim olamadý.
Çok görüldü bana o topraklar, çamlarýn gölgesinde

denizin yosun kokusuyla uyumak,
çok görüldü, çok.
Çok görüldü o uðuldayan çamlar, yosun kokan deniz manzarasý.
ve o kýyýlarýný arada bir de olsa usulca tokatlayan,
uslu dalgalarýn hýþýtýlarý,
çok görüldü martý kuþlarýnýn sesleri çok,

baþ ucumdaki çamlarýn gölgeleri,
güneþin dallar arasýndan bana gülümsemesi ve,
caretta carettalarýn, gece yarýsýndan sonra kýyýlara yavrularýný kovalamasýna bakmam, çok görüldü.
Þimdi çok uzaktayým ve ben oralarý düþlüyorum,

o günleri yaþýyorum daha dün gibi.
Nasýl da,çoktu caretta yavrularý, nasýl da koþuyordu,

denize doðru o gece yarýsýnda,

Sanki yaný baþýndaki annesi deðil de, denizdi gerçek annesi ve sevgilisiydi o ak deniz.
Nasýl da, toplayýp atmýþtým

bir gece yarýsýnda avuçlarýmla onlarý sevgilisinin kucaklarýna,

üçer beþer o kýyýlardan.
-ýýý-

Ýþte ben o kýyýdaki tepeden seyreden
topraktaki sessiz arkadaþlarýmý arýyorum þimdi,

ve onlarý ve orayý özlüyorum, þimdi biliyor’ musunuz?,
benim sevgilimdi orasý benim,

her þeyimdi o yerler benim,
bana can veren yalnýzlýðýmý paylaþan hayat arkadaþýmdý oralar, sevgilimdi sanki.
Oradan dökülürdü gökten yýldýzlar denizin üstüne,
oradan seyrederdi, durgun denizde dans eden yakamozlar,
gece mavisi gözlerimi benim.
Orada dinlerdi, serçeler kuþlar þarkýlarýmý,
ve orada bulurdum gerçek dostluðunu tabiatýn,
uçsuz bucaksýz güzelliðini seyrederken .
Masmavi gök yüzünün saflýðýný berraklýðýný seyrederken.
Ve sonra orada dosttu bana, arada bir kýzsa da,

o masmavi ak deniz.
O köpük, köpük dalgalarýyla,

arada bir akþam gün batýmýnda çarþaf gibi uykusuyla,

nasýl özledim o yeri þimdi bir bilseniz.
-ýv-
Ben o topraklarýn çocuðuyum,
ben, o boynu bükük çamlarýn uðultusuyum,
ben, güneþin geceki mehtabýn sevgilisi yýldýzlarýndan yön bulan

Acýnacak bir hasretin yolcusuyum.

Ey tabiat, ey mavi deniz bak ben buradayým þimdi,
sen yoksun,yoksun yanýmda,

ben öksüz sen öksüz olmaz ki bu böyle,
seni mehtab da kim seyreder þimdi, senin dalga seslerini kim dinler söyle? Benim gibi.

Sana kim koþar, her akþam vakti kim kucaklar
kim öper benim gibi dalgalarýný,
Söyle?

Yine dövüyor musun o kýyýlarýný,

kýþ gelince ya da güz gelince,
yine yalýyor musun altýn kýyýlarýný usulca okþar gibi?,

incilerini pýrlanta elmaslarýný ey sevgili,
yine kucak açýyor musun, yavru kaplumbaðalara gecenin
geç bir saatinde sen.

Gri yakomozlara dans ettiren dolun ayda.,
Kalmak isteyip de kalamadýðým,
tepedeki çamlarýn altýnda yatan o sessiz dostlarým,
arkadaþlýk ediyor mu sizlere benim gibi.
Ama .... sanmýyorum,

hiç kimse benim kadar dost olamazdýr oralara,
hiç kimse, sana þarkýlar söylemezdir,

kýyýlarýndan bakýp, bakýp akþam üstü ufkuna,
hiç kimse kucaklayamazdýr benim kadar içten,
hiç kimse öpemezdir de seni,

çünkü sendin benim sevgilimdin, sendin benim aþkým,
bilirdin sevdiðimi, ve beklerdin beni her akþam gelip,

elimde zýpkýnla belimde telimle öpecektir diye bekleyen,
durgun tuzlu sularýný.
bilirdin,bilirdin ve beklerdin beni;
ve sana þiirler yazdýðýmý,
bilirdin ey özlem dolu mavi ak deniz.
-v-

Ýþte böyle dostum,
þimdi sen nasýl mahsunsan, ben de öyleyim þimdi,
ne senin kýyýlarýný dövdüðünü duyabiliyorum, ne sessizliðini
ne de o kýyýndaki çam ormanlarýndaki,
rüzgarlarýn uðultusu ve çamlarýn ýslýk melodisini,
duyabiliyorum artýk.
duyabildiðim tek þey var, o da bu þehrin gürültüsü,
arabalarýn, korna sesleri, ve insanlarýn kalabalýk çýðlýklarý,
pazarcýlarýn, üç kuruþ için geçim derdi adýna,

kalabalýða bakýp haykýrýþlarý,
ve bir de hiç tanýmadýðým bir denizin görüntüsü.
Ben sadece seni özlüyorum, seni ve seni
seni seyrederken çisem ,çisem yaðan o yaðmurlarýn sesini,
beni ýslattýðýn o sonbahardaki aný özlüyorum.
Ve hala orada olduðunu bildiðim,

sana tepelerden bakan çamlarýn altýndaki,
sessiz dostlarýmýn, sana bakýþýný özlüyorum

ve hatta kýskanýyorum onlarý,
ve onlarýn yanýnda olamadýðým için kahroluyorum,
kýskancýmdan çatlýyorum biraz da

biliyor musunuz dastlarým.
Kahroluyorum.

a.yüksel þanlý er
antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: