umudun bittiði yerde yaþam biter Azize,m! aþkýn hissine kapýlýr gideriz bazen, keþkelerine sýðýnýrýz çoðu kez geriye dönüp baktýðýmýzda bazen de yaþamýn cilvesidir der sabra dururuz hatta,zaman ve mekaný sorgularýz kaç kez oldu hayata geleli kaç bedenden geçti ruhlarýmýz kaç ömür tükendi bizden habersiz ya da kaç kez sevdik severken kalbimizin ritmi kaça yükseldi gözlerden kalbe kývýlcýmlar düþerken sormadýk mý? bize iyi gelenler neden uzakta kötülerin ateþine neden herkes yanýyor? bu haksýz bir sýnama deðil mi? bir sorular katarý geçer aklýmýzdan sahi Azize,m "umut beynimizde yatan kahpe bir duygu mu? zaman içinde büyüsünü kaybetse de bunu ancak umudunu diri tutanlar söyler ve buna raðmen,sevgiye tutunan, aþktan vazgeçmeyenler çünkü aþk ruhta çünkü aþk kalpte,bedende deðil... bedenin aþký katlettiði bir arena sanki günümüz dünyasý "aþk tanrýsaldýr, insan bedeninde yaþayamamasý bundandýr belki"
ne güzel demiþ þair: "sevilmek kadar güzel bir þey varsa, o da sevmektir" evet azize,m aþkýn saf hali bu olsa gerek...
03.Nisan 2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.