Ezîza min! ez bi bim berfek der/biharê bê dem û bê demsal bibarim li ser kulîlkê porên te vemirînim agirê dilê te bînim ji te re gulmek hêvî ji dûrî þer û pêvçûnan ji dûrî dilê xemgîn ji durî girîyê zarokan û ji nalînên dayîkan wêdetir bi þad û bextewarî
na, na, bisekine ezê ji te re ezman boyax bikim bi hêþînayî ya rengên jîyanê bafirokan bifirînim bê ba bi kenê zarokan perperîkan bigrim berdim nav dilê te û rûnêm li ber derîyê bijangên te bila ew çax biherike ji dil hezkirinên bê dawî û ger demsal bizivire zivistanê jî lê dilê min germe ez na cemidim...
01.04.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.