Can Tanem
Merhaba can tanem, ben yine geldim.
Yanýna haftada bir geliyordum ya,
Lakin içimdeki özlemini, bir türlü söz geçiremiyorum.
Haftada üçe çýkardým, bana köyün delisi demeyeceklerini bilsem,
Yanýna bazen geceleri de geleceðim.
Biliyorsun, ben eskide kalan geçmiþ günleri
mizde de, Seninle sohbet etmeyi severdim.
Bilirsin, ben kahvehaneden, meyhaneden, boþ yerlerden zevk almýyorum.
Zaten ortalýkta, sohbete deðer adamda kalmadý ya, Herkes, menfaat peþine düþmüþ.
Ne yapayým..?
Bende, en iyi dostum olan kalemimi elime alýp,
Seninle geçirdiðimiz o güzel anýlarýmýzý yazýyorum.
Senin ipek gibi altýn sarýsý saçlarýna, zümrüt yeþili gözlerine,
Þiir kalpli yüreðine þiirler, nameler yazýp, kendimi böyle avutuyorum iþte;
Evde yapayalnýzým, pek misafirimde olmuyor.
Dul adamýn kapýsýný kim çalacak ki?
Hep içime atýp, sessiz sessiz, hýçkýra hýçkýra geceleri aðlýyorum.
Gýrtlaðýmda düðümler oluþuyor, be can tanem!
Kendime çok kýzýyorum.
Meðerse ben, seni ne çok severmiþim de, bir türlü söyleyemezmiþim.
Belki de kazak ruhlu biriyim, seni seviyorum demek, Sanki benim için, ligth erkekmiþ gibi geliyordu O zamanlar.
Bak, þimdi binlerce kez söylüyorum, seni seviyorum!
Sana sýrýlsýklam aþýktým be can tanem!
Biliyorsun saðlýðýnda bana hep söylerdin.
Senden önce ölürsem, sana kimse bakmaz derdin.
Çocuklara güvenme sakýn!
El kýzý girdimi oðlan seni sevse de yabancý olur.
Kýzda evlenince el oðlu yaman olur derdin.
Onlara güvenme ha! bir hayat arkadaþý bul kendine derdin.
Biliyorsun her birinde senden izin alýp, üç kez evlendim.
Hepsi, birbirinden beter çýktý.
Anamý aðlattýlar,be!
Can tanem,
her seferinde ikinci baharýmý yaþarmýyým? desemde, hep fiyasko oldu sonu.
Artýk evlenmekten sonunda pes ettim, tamamen vazgeçtim.
Meðerse, sen bir melekmiþsinde ben kýymetini bilememiþim.
Sen, benim ’Firuze’ aþkýmýn nilüferi, bahçemde gülüm,aðaçtaki bülbülüm,
Tarlamda sünbülümdün, bir türlü seni anlayamamýþým.
Ýnsan sevdiðini yitirince, kýymetini o zaman anlýyor.
Ýþte, þimdi hep yanýmdasýn,
yani her an aklýmdasýn.
Hani saðlýðýmýzda baharda piknik yapardýk.
Sen akþamdan güzel güzel, dolmalar, yemekler hazýrlardýn ya,
tatlý tatlý esen meltem rüzgarlarýyla miski amber kokusu
gelirdi yaylada burnumuza
Rengarenk bahar çiçekleri, gelincikler, papatyalar,bal yapmak için polen toplayan arýlar.
Kýnalý kanaryalar sanki senfoni orkestrasý gibi,
Hep birlikte, bize aþk nameleri söylerlerdi.
Ben, sana rengarenk çiçeklerden baþýna taç yaparken,
Sende eline bir papatya alýp, beni seviyor, sevmiyor deyip, fal bakardýn.
Bende senin dizinin üstüne yatardým ya,
Bir çocuk misali baþýmý okþardýn.
Güzeller, güzeli þimdi de topraðýna baþýmý yaslýyorum.
Beni duyduðunu bilsem de, baþýmý okþayamýyorsun.
Can tanem,
seni çok ama çok, özlüyorum.
Bazen ‘Allah’ günah yazmayacaðýný bilsem, içimden intihar etmek geliyor.
Ölüm meleðinin gelmesini sana kavuþmak için,
Zaman zaman, hýçkýrýklarýmla yalvarýyorum.
Elbet bir gün, ölümünde zamaný gelecek.
Ben, vakti gelenedek, seni dizelerimde hep yazacaðým.
Sen benim sol yanýmýn Zümrüt-ü Anka kuþuydun.
Seni ben o kadar sevdim ki;
Kamber’in Arzu’sunu,
Ferhat’ýn Þirin’ini,
Tahir’in Zühre’sini,
Mecnun’un Leyla’sýný sevdiði gibi, sevdim!
Neyse, Can tanem.
Seninle bugün de dertleþtik, vakit baya geç oldu.
Karanlýk çökmek üzere , bana musade et artýk.
Gök kubbede ki yýldýzlarý, sana yorgan yaptým.
Fatiha’ný okudum, duamý yaptým.
Bu gece de rüyamda yine buluþuruz .
Can tanem,
gözlerim yine yaþlý, yüreðim gamlý gidiyorum.
Hadi, hoþ çakal…
Ali Sözer
01/04/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.