ÖLÜ İKLİM...

Ölü iklimler kapýda
Tokmaðý olmayan hükümlerin direði
Ýlahi sevginin tecelli ettiði
Yüreðin kayýtsýz þerh düþtüðü:
Ýþte hayatýn alfabesi.

Tozutan aklýn yorgunu;
Kaynayan benliðin ateþlerken fitilini
Bir közde
Bir de gözde aþkýn iksiri
Yine dokunuþu naif,
Sunumu yarýna haiz
Bir cümle daha tekelinde kalemin.

Sunumunda ise sevginin
Bir katreden farký yok belki de
Þu hayatta býraktýðýn izin.
Hangi sancý,
Hangi kuytuda son bulmalý?
Fakir kulun hikmeti deðil mi
Þükür yüklü teyakkuzunda gecenin
Sandýklarýnda biriken hüzün?
Hem de meylettiði
Bazen ise sanmadýklarýndan çýkýp da yola
Varmayý ertelediði
Þekilsiz þemaili kibrin
Hangi reveransla kucaklamalý ki bilinmezi?

Hadi, gidelim diyebilmek
Belki ötesinde
Ertelediðin vakitsiz ölüm
Kýblende yangýn,
Halesi yorgun bir tebessüm
Denmeyen ne kaldý da geriye
Hala savunuyorsun iþte
Kayýp isminde
Bir çiçekten dahi kýrýlgan
Þu sefil yüreðin.

En namert gölgesin
En yüzsüz i mgelerdensin belki:
Ölün dirin de bir bil üstelik ektiðin
Aþký baþ tacý bildiðin
Haznende yorgun cümleler
Kayýp i mgeler ne idüðü belirsiz
Kimliklerden doðurgan hüznüne tezahür eden
Ölü bir iklimden baþka da bir þey deðilsin.




Sosyal Medyada Paylaşın: