Bir Fotoğrafım Yeter Mi Sana
Bu kente yaðmur yaðar,
Yaðar usul usul siyaha boyanan gözlerimden.
Bir maþukun keder yaþlarýna mý kaldý mutluluðun.
Etme “dizlerinde yalnýzlýðým aðlýyor “
Sarýlmadan boynuna, öpmeden saçlarýný son defa,
Nasýl ölürüm, nasýl uçar ruhum gürültüsüz buralardan.
Ellerim ellerine mesken olsun, gözlerim gözlerine ayna
Ben seni nasýl yaþýyorsam sen de beni öyle yaþa.
Bir hasretin arkasýna sýðýnýp ömrümü kanatma artýk
Vuslatý teneþire uzatma, yaþayacak çok günlerimiz var.
Bak sabah olacak güneþ yine doðacak,
Daðýlýp kýrlarda baharý selamlaya biliriz birlikte.
‘De’ caným Ayrýlýk yetti de, bu yaþadýðýmýz hülya deðil ,
Ben her gece yokluðunun koynunda uyanýyorum.
Kaç takvim eskittim, tenin tenimde deðilken,
‘De’ Kurban Kalbimiz buna nasýl dayansýn.
Her türküde her þarkýda bir mazimiz saklý,
Nasýl unuturuz, nasýl devam eder böyle
gücümüz yeter mi?
Uzat artýk nefesini,can bu dayanmaz yokluðuna,
Belki ölürüm görmezsin bir daha,
Bir fotoðrafým yeter mi sana ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.