BENİ UNUTMA
BENÝ UNUTMA
Ayrýlýrsa bir gün yollarým,
Boþluðu sararsa kollarýn.
Hicrana çökerse, zalim yýllarýn,
Gülün dikeninde BENÝ UNUTMA!..
Aðlarken göz pýnarlarýn,
Þafaklarda doðar isyanlarým.
Bir sensin dalým budaðým,
Yapraðýn yeþilinde BENÝ UNUTMA!...
Cemreye sor, topraðýn halini,
Ruhuyun akýþýný , vefanýn dilini.
Çölde yanan hasret kemerini,
Serabýn gölgesinde BENÝ UNUTMA!...
Yakýþmaz bize , sýr ile susmak,
Mana denizinde köprüler kurmak.
Kalp dururken, arkadan vurmak,
Sýrtýndaký yarada BENÝ UNUTMA!...
Vurup bir gün , arkandan dostlarýn,
Kimsesiz kalýrsa kanatlarýn.
Sarmaþýk gibi, kuruyup köklerin,
Neylerin feyiizinde BENÝ UNUTMA!...
Tükenirken avâre duygularýn,
Olmasýn gereksiz kaygýlarýn.
Amansýz yýkýlan duvarlarýn ,
Çökmüþ enkazýnda BENÝ UNUTMA!...
Azrail gelirde, fýrsat gider elden,
Varlýðýmýz ibaret bir avuç külden.
Sýr olur sevgimiz, ebedî muhabbetten,
Makberin topraðýnda tozumu UNUTMA!...
ZEHRA YÜCEL(31.3.2018)CUMARTESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.