GÜLDÜĞÜM KADAR YALNIZIM...
Zamanýn ölü gözlerinde bir yangýn olmayý
Reddediyorum.
Yandýklarým deðil yaktýklarýmdan mesulüm:
Ýçimde kýyým aslýnda boþ bir kutu
Doldurmak kadar kifayetsizliðin
Vuku bulduðu.
Hangi gedik hangi tuzak?
Hangi sunum hangi cürüm?
Muaf tutulduðum insanlýk kadar
Kýskacýndayým tahammülsüz ve kirli yüreklerden
Düþen ne ise payýma.
Yine yüzüme konduramadýðým sahte bir tebessüm.
Nasýl sorumluyum, nasýl sorunlu,
Deme lüksünden ayrý düþtüm düþeli
Ýçimin isyanlarýnda
Neredeyse bir münafýk kadar göreceli aþkýn ihanetine
Sunumu yine Ýlahi Aþkýn tecellisi
Yetindiðim ama yetemediðim her kim ise.
Durgun yýllarýmýn karþýlýðýdýr bunca hece bunca dize,
Sorumsuzluðun da ihlali
Yine ayrý düþtüðüm zaaflarýmdan
Kimi zaman düþen payýma:
Hem de ne için, demek kadar
Ýhanetin izdüþümü üstelik kendime.
Zararsýz bir güdü
Hacminin yoðunluðunda
Beynamaz bir zikri
Son bilip erdiðim hangi mertebe ise
Bilfiil esir düþtüðüm
Þeceresi içimdeki kýyamdan
Ýçerlediðim mevsimsiz alaylarýn cümlesine.
Korunaklý bir sýfatým oysa:
Kayýp bir özneye düþüp de yolum
Bir kipin buyurduðu
Ne çok gel-git:
Yine þairden yana yok tek ýsrarým
Ya da yazmaya doyamadýðým sayýsýz dize.
Kurulduðum makamým yine kendimce
Derdimin tecellisi zaman zaman
Olsun tek hece yine hayatýmýn vazgeçilmezi.
Güldüðüm kadar yalnýzým;
Sevdiðim kadar mecnun ve kararlý.
Sustuðum kadar isyaným
Yalnýz tek farkla:
Haksýzlýða yok iken tahammülüm.
Bir durakta mola
Sonu olmadan baþýný bile unuttuðum;
Harbi sözcüklerin
Menfi gölgesi
Yine hecelerin bölünmezliði
Aþkýn da izdüþümü.
Hangi tutanak?
Hangi yalan?
Sýrlarýna vakýf evrende
Serildiðimi nimet bildiðim þu beyhude eksende
Olsa keþke muhatabým:
En azýndan sakil bir gölge kadar
Düþkün acýya
Durgun sularýn da her damlasý
Ýhya edilesi ömrün bilmem kaçýncý sene-i devriyesi.
Fýtratta saklý gizem ve mahrem,
Tutunduðun dalýnda ýsmarladýðýn
Ömrün de unutulmaz rükûsunda
Bir minval belki de aþkýn hizaya soktuðu þifresi.
Matemin son duraðý ölüm;
Aþkýn baþ þehri özlem;
Gülmeyen yüzlerden akan rahmeti
Elinin tersiyle silen kaderden yana mý derdin?
Sondan baþlayalým o zaman:
Son aþkýn ve söylediðin son yalan.
Ruhunda ne isyan ne þer;
Hicabýn gölgesinde kýrýk bir dal
Sitemin zehrinden uzak
Aþkýn hezeyanýna vakýf.
Kýrýldýðý yerden çýkan filizin
Yarý alaycý isyaný
Yine tabiatýn gölgesine sýðýnýp
Hakkýn duyumuna duyduðun minnetle
Baþýný okþadýðýn kedere bile itikadýn en derinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.