O ÖLDÜ...BEN DE ÖLDÜM

Yine bir bahar, yine esintiler deli baþýmda...
Çok eskilerde; deniz kokan bir þehrin,
Deniz kokan sokaklarýnda dolaþtým.
Can buldum. Can kaybettim,
Aþk mý? sevda mý? bilemedim.
Yetersiz kalan cümleler söyledim, kah sustum, kah konuþtum.
Ama kiraz suyundan emdirilmiþ dudaklarýn adýný bir türlü koyamadým.
Þiirler yazdým kifayetsiz,
Saçlarýný kokladým deniz,
Ellerini tuttum. Yandým, odun gibi, kömür gibi yandým
Ne desem, ne söylesem,
Uçuruma düþtüm, yaralandým, ruhum parçalandý, öldüm...
Yine bahardýr, yine sokaklar deniz kokar elbet,
Ama onsuzluk sinmiþ yokuþlarýna,
Adýna yürüdüm, süt beyaz boynuna,
Eyvah ki eyvah içime çöker karalar,
Can buldum can kaybettim
Kendimi kaybettim
Adýný koyamadýðým düþkünlüðümü kaybettim
Aþkýmý sevdamý gençliðimi kaybettim.
O öldü… ben de öldüm !

Sosyal Medyada Paylaşın: