Bir sevdiði olmalý insanýn
kalbi yalnýz senin için atmalý
bakýþý gül, teni gül
hasreti gül kokmalý.’
rüzgar kokusunu getirmeli
kuþlar sesini
rüzgar nefesini
her þeyi ile yüreðine sinmeli…
Bir sevdiði olmalý insanýn
dünyanýn tüm kahrýný bakýþlarýnda silmeli
gülüþünde huzur bulmalý
sadece onu sevmeli
ayrý düþtüðünde
onu düþlemeli
içtiðin su,
soluduðun hava olmalý
aradýðý herþeyi onda bulmalý…
Bir sevdiði olmalý insanýn
ölümüne sevdiðin
duruþu gül, bakýþý gül, gülüþü gül
bakmaya doyamadýðýn
ayrý kaldýðýnda
hasretini çektiðin
kavuþtuðunda
ellerini avucunun içine alýp
doya doya öptüðün
Bir sevdiði olmalý insanýn
özü gül, sözü gül, kokusu gül,
dünyanýn en güzel eþi dediðin
ömrünün en doyumsuz hazlarýný yaþatan
hüzünüyle hüzünlenip
neþesiyle güleceðin
seni en iyi anlayan
bir ömür seveceðin...
hava gibi
su gibi
nefes gibi
vazgeçemediðin...
Bir sevdiði olmalý insanýn
dudaðý gül, yanaðý gül,gözyaþý gül
gönlüne, diline aþýk olduðun
el ele, gönül gönüle verdiðin
her þeyiyle güven duyduðun.
her gece baþýný göðsüne koyup,
huzurla uyuduðun….
her sabah huzurla uyandýðýn…
Bir sevdiði olmalý insanýn