MISRALARIN GAZABINA TÜNEYEN...

Zamanýn ölü ve öfkeli gözleri var.
Ýnsan gibi.
Kýyasýya.
Zan gibi.
Terbiye edilen cahil cesareti.
Ýmleri var þiirin,
Þairi tehdit eden ve güncesi yine ömrün
Her nasýlsa mutluluðu tehir eden.

Soldan saða adýmlarken vakur bir hüznü
Baþ tacý,
Yüreði solungaç
Huylarý tepe taslak.
Derinde mimlerken
Enginde sefere çýkarken yürekle
Zuhur eden göðü kutsarken Tanrý:
Hicabý da içinde saklý
Beþik kertmesi özlemlerin bam telinde
Bir sure dilinde bazý bazý
Gemilerin su alan küpeþtesinde
Yine kaptaný duygularýn
Metazori bir gülümseme kondurmaktan aciz.

Deli neferi benliðin:
Bariz kalemi þair titrini reddeden cahilin.
Þimdimi öldürdüm dün:
Dünümde kalsaydým demekten öte
Yarýn mihraklý
Yalan aþklarý
Dün redifinde
Karakaþlý þiir aksanlarýný
Akþamýn da turþusu çýktý:
Ne gam, yürek,
Demeyi tensiye edip
Geceye sürüklenirken, sabahýn köründe
Bile uyumaktan aciz bedeni
Kýt kanaat sürüklerken
Ben dilinde, bir i mge özlemiyle
Senli benli olmaktan da aciz
Bir aþkýn da hükmüne varýp
Belki de ölümlü mýsralarýn sihrine vakýf…

Derlediðim deðil dertlendiðim;
Sevip de pýþpýþladýðým hangi hazin hikâyeden,
Hangi kahramaný aþýrsam da
Kursam menzilimi;
Kansam her bir yüreksiz gýybete
Dengemden ayrý düþtüðüm
Gýyabýnda aþkýn
Mademki bir sefil tutsaðým,
Diyenlerin yalancýsý þiirlere kanýp
Baþýmý geriye yasladýðým,
Sandalye benzeri lahitte
Yaþamaya mahkûm bir fosilden çok öte
Þunca kýyýmý nasýl da görmezden gelir
Tanrý, demeye koktuðum…

Ýþkilli mevsimin kýrýk bir dalýyým
Yine yeþerdiðini koparan hazandan alacaklý;
Yaþattýðýný sanan anne yürekli bir baðlaçla
Hayata baðlý,
Þanýndan gayrý
Mýsralarýn gazabýna tüneyen hangi
Kanadý olmayan ölü kuþsa
Bir elimde titrek bir düþ’üþ
Bir yanýmda kayýp ve rüküþ bir gölge
Adýný anmaktansa
Haykýrdýðým aþkla;
Sesini duyup görmezden geldiðim
Yüreði kocaman mevtanýn dilinde.

Sünepe bir þiire düþüp yolu
Sürgüne mahkûm;
Zanlarý ayýrýrken iblis ve
Müþfik bildiði cehalet
Yine insanlýktan çýkmýþ
Hoyrat bir tefrika
Münafýðýn gölgesinden bile korkan isyaný
Bariz:
Kara vicdanlarýn saltanatý,
Ölümü deðil
Öldürmeyi þiar edinmiþ.

Aþký deðil bilakis kör nefsi
Baþ tacý bellemiþ
Kuru sýký öfkesinde zikretmiþ zulmü
Bir insan görünümünde
Kadýnlardan ve çocuklardan alýrken
Ýntikamýný,
Ýnsan olmaktan öte
Vurmuþ bir kez insanlýðýn dibine.



Sosyal Medyada Paylaşın: