Kaç defa ölmek gerekir,,,
Kaç gece seyrederken semayý,
Kaç ’veda’ sürer sensizliðim..
Bir hiç uðruna verdiðim savaþlar..
En ön cephede,
En aðýrýndan aldýðým yaralar..
Yar’a bandýyla sarýlacak cinsten deðil,,
Kefenin cebi yokta,
Nereye konacak o büyük günahlar..
Kalpler de bazen aðlar..
Oysa gülmeliydi bütün çocuklar..
Sahipsizken onca bakýþ,
Yetim kaldý umutlar..
Baþý okþanacak çok yalnýzlýðým kaldý sende..
Kahrýný çeke çeke bitiremediðim sevdalar,
Aklým uzak benden bu aralar..
Hissetmiyorum artýk beynimi,
Uyuþtu bütün ücra köþeleri zihnimin,
Ve korkuyorum ki ben, seni severken öleceðim..
,,, Enes Gökhan,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.