Yine sensiz biçareyim,
Caným öyle yanýyor ki;
Sensizlik acýtýyor beni,
Yokluðun kara saplý býçak iþliyor yüreðime
Kanatýyor her yanýmý anne
Kokunu özledim, sana dokunmayý,
Yüreðimi, yüreðine katýp,
Sen yaþatmak isterdim
Bugün bir baþka özledim seni
Sensizlik kýþ, boran, tipi
Gidiþinle hep üþüdüm, üþüyorum
Bu gün yokluðun öldürdü beni
Sol yaným aðlýyor, sancýyor annem..
Seninle mutluluk kanatlarým olurdu,
Yok artýk kýrýldý anne..!
Sensizlik ne amansýz,
Ne çekilmez bir dertmiþ
Bunu yokluðunda anladým
Geceler boyu gizli gizli aðladým,
Hep göz yaþlarým içime aktý
Zamansýz ayrýlýðýn vurdu
Sensiz hiç yaþamadým ki
Yokluðun boynumu bükerken
Kimselere kendimi anlatmadým
Annesizliðim bugün iki kat arttý
Sanma ki kuzun mutlu
Ben sensiz her gün öldüm anne...
ASMEROZ-62
GÜLÞEN POLAT
BURSA
_________________________________________
1990 YILLIN DA KAYBETMÝÞ OLDUÐUM ANNEME HÝTABEN YAZDIM...(((((
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.