ELVEDA

Demek vedalaþmak, zamaný geldi
Aðýtlarý yakar yakar aðlarým
Mahzun bakýþlarýn, içimi deldi
Bir noktaya, bakar bakar aðlarým.

Ha Ferhat, ha Kerem, hepsi de çekmiþ
Bir ahu gözlüye, gönlünü yakmýþ
Sahra çöllerinde, gezerken býkmýþ
Aþk daðýna, çýkar çýkar aðlarým.

Bu derdi çekerken, bir benim sandým
Ne zor þey imiþ bu, yandýkça yandým
Ýnanmazdým derdim, þimdi inadým
Göz yaþýmý, döker döker aðlarým.

Acým bir sürüydü, yýllarca güttüm
Dünyamla çok kere, kesildi hattým
Yoruldum, tükendim, eridim, bittim
Adým baþý, çöker çöker aðlarým.

Kabuk tutmaz yaram, yoktur tabibi
Böyle bir duygunun, bulunmaz dibi
Boynu bükük, öksüz çocuklar gibi
Gözlerimi, diker diker aðlarým.

Sana el sallarken, canýmý serdim
Böyle bir kararý, çok zordan verdim
Kaleler yýkýlsa, yýkýlmaz derdim
Duvarlarý vurur, yýkar aðlarým.

Necati baþýna geleni yazdý
Gündüzlerim soðuk, gecem ayazdý
Her zaman hasretin, mührünü kazdý
Yazýlaný, çeker çeker aðlarým.

Necati OCAKCI
25.03.2018
ANTALYA


Sosyal Medyada Paylaşın: