’Gazi Þehir Caharkale anýsýna’
Bu þehrin,
Gece ýþýklarý yanmazdý.
Rus adýný,
Bu þehirde kimse anmazdý.
Bu þehir,
Bir þafak vakti,
Acýmasýzca kurþuna dizilmiþti...
Kaný nehir,nehir,
Çocuklar bu þehirde aðlamazdý...
Bu þehrin,
Gece ýþýklarý yanmazdý.
Bu ülke,
Bu þehir için,
Ne Cevherlerini,
Ne Arslanlarýný verdi...
Bu þehrin,
Gece ýþýklarý yanmazdý.
Komþu sohbetleri, olmazdý
Mezarlýklardan baþka yere,
Kuþ konmazdý bu þehirde...
Bu þehrin,
Gece ýþýklarý yanmazdý.
Bildiniz bir biliþte,
Grozni,
Nam-ý diðer Caharkale
En yüksekte olacak,
Kýyamet günü en son finiþte...
Bu þehrin,
Gece ýþýklarý yanmazdý.
Nineler,
Dedeler bile aðlamadý,
Yýllarca bu þehirde...
Korkularýný,
Ayaklarýnýn dibine gömerek,
Beni aðlattýlar yýllarca,
Þimdi bulunduðum þehirde...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.