MEHMET’TEN SELAM VAR

Mehmet’imi gördüm, Çanakkale’de
Doðudan batýya, uzar gibiydi.
Topraðýn altýnda, yatarken bile
Düþmanýn içine, sýzar gibiydi

Farkýndaydý belki, o da son anýn
Avcýsý olmuþtu, yurda konanýn
Kalleþ Ýngiliz’le, kahpe Yunan’ýn
O maðrur baþýný, ezer gibiydi.

Türküler söylerdi, hep orta telden
Demini almýþtý, ay yýldýz gülden
Korkmazdý poyrazdan, tipiden, yelden
Karlý bir kýþ günü, tozar gibiydi.

Anzak’lar çok iyi, tanýrdý onu
Vursalar da; vatan, bayraktý konu
Allah Allah derken, akmýþtý kaný
Cennet’e aðýtlar, düzer gibiydi.

Asyalý Bozkurt’la, kemale erdi
Anadolu diyerek, canýný verdi
Dünü yaþamýþtý, bu günü gördü
Afrin’de Haçlý’yý, bozar gibiydi.

O ölmemiþti ki, her devir saðdý
Yataðý ovaydý, taþlarý daðdý
Kanadýný açtý, göklere aðdý
Yeniden destanlar, yazar gibiydi.

Dedi selam söyle, bizi görsünler
Parçalanmasýnlar, dimdik dursunlar
Saros’a baksýnlar, kafa yorsunlar
Vefasýz Millet’ten, bizar gibiydi.

Necati’m Mehmet’in, bitmedi kaydý
“Her Türk asker doðar!”, âleme yaydý
Doðruldu yerinden, saydý da saydý
Kahrýndan haykýrdý, kýzar gibiydi.

Necati OCAKCI
18.03.2018
ANTALYA




Sosyal Medyada Paylaşın: