ANILARDA ARTIK İZLERİN

Siyah beyaz resimlerde kaldý
Sana ait anýlarým
Bir tatlý gülüþ masum bir bakýþ
Götürdü zaman ötesi yolculuða
Umutlarým hapsedilmiþ karanlýklarda
Sana ait düþüncelerim tutsak
Cezam varsýn müebbet olsun
Yüreðim sende tutuklu kalsýn
Azat etme huzur bulsun

Kýrýk aynalarda yansýr can çekiþlerim
Çektiðim acýlar yakýyor canýmý
Yüreðimden yüreðine iz düþümüdür feryatlarým
Seni öyle çok sevdim ki canýmdan öte
Gerçekleþmeyen hayallerimi erteledim sadece

Elindekini kaybetmenin ne olduðunu bilir misin
Kaybetme korkusunu yaþadýn mý içinde
Umutlarý mý yitirdim
Bir beklentim yok gelecekten
Hayata baðlayan son baðý da kopardýn

Oysa
Hiç bu kadar karamsar olmamýþtým
Hayallerimle kaldým tek baþýma
Uykularý haram ettim gözlerime
Barýþmadý kirpiklerim bir türlü
Issýz sokaklarý arþýnlýyorum her gece
Evlerin ýþýklarý tek tek söndüðünde
Derin bir ahh çekiyorum
Aldýðým her nefeste

Bitti demek bu kadar kolay mýydý
Önce inanmak istemedim þaka zannettim
Elinde bavulunu görünce kafama dank etti
Sessiz gidiþini seyrederken
Keþke gözlerini kaçýrmadan söyleseydin

Sen yataðýnda uyurken mýþýl mýþýl
Ben seni düþünür avuturum kendimi
Gayrý ihtiyari açýlýr üzerindeki örtün
Nefesimle ýsýtýrým üþüme diye
Uyandým gördüðüm rüyadan
Sabahýn ilk ýþýklarýnda
Gördüklerimi hayra yordum þaþkýnlýk içinde
Yeni güne merhaba demek ne güzeldi seninle ...




Refik
18 .03 . 2018
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: