Ey gönlüm,
haydi yine bu akþam neþe doldu için,
bir dost sesiyle doldu,gönlün,
yýllarca görmediðin ve özlediðin,
bir dost sesiydi senin yüreðini hoplatan,
daha avizeyi kaldýrýr kaldýrmaz,
aldý götürdü seni,sisli geçmiþe,
bir rüzgar geçti gözlerinden içi bulut yüklü,
nemini býrakarak,uzaklardan gelen sesle,
yýkadý gözlerini,
buram,buram tüttü burnunda,oralar,
buram, buram tüttü daðlar,sýlalar,hatta ormanlar,
otlar kekik kokan yaylalar tüttü burnunda,
zor tuttun kendini,zor tuttun yaþlarýný,
kekeledin anlamasýn diye kýsa kestin özlemini.
Ama olmadý,telefon kapandý ama ya sen,
öyle mi ya !
kaybolan yýllarýný aradýn,dostlarýný aradýn
gözlerinde,yüreðinde hissettin geçmiþi,
bir,bir yaþadýn eski günleri kýsacýk bir anda,
selam gönderdin uzaydan ,uzaya,
dostlara,çok eski dostun yüreðiyle
postaladýn sevgini.
Ey gönül,
bak iþte hala unutulmamýþsýn,
yýllar geçmesine raðmen aranýyorsun,soruluyorsun,
bak o da seni özlemiþ,o da söndürememiþ,
yüreðindeki o dostluk ateþini,
duydun iþte ;
duydun,
unutulduðunu sanma,demek ki hala varmýþ dostlar,
geçmiþten yýllar öncesinden,
uzaydan ses verip sana selam yollamýþlar,
hal hatýr sormuþ dostlar,
ey gönül,sen de özletme kendini,
sen de sor ara sýra
gönder selamýný !
A.Yüksel Þanlýer