ÇANKKALE'DE O GÜN

1915, Çanakkale’de
Bulut aðlar, toprak aðlar, yol aðlar.
Bir metre kareye “altý bin mermi”
Vatan aðlar, millet aðlar, kul aðlar.

Beklenmedik anda baþladý savaþ
Düþmanda top, tüfek; bizde yok keleþ
“Ya Allah” deyince “iki yüz on beþ”!
Namlu aðlar, mermi aðlar, mil aðlar.

Aman Allah aman bu nasýl sefer
Ner’deyse cephede kalmadý nefer
Yýrtýk bir elbise yamuk bir miðfer
Gurbet aðlar, sýla aðlar, yýl aðlar.

Mehmetçik cephede dâima önde
Dünya dilin yuttu, bil ki “o gün”de
Vurulan düþüyor Conkbayýrý’nda
Þehit aðlar, gâzi aðlar, dil aðlar

Allah nidâlarý düþmez dilinden
Dünyada cennetin koklar gülünden
“Ölse de tüfeðin vermez elinden”
Feryat aðlar, figan aðlar, tel aðlar.

Kumkale, Kanlýsýrt denilen yerde
Arada kalmadý ölümle perde
Cana can, diþe diþ, Seddülbahir’de
Anam aðlar, bacým aðlar, el aðlar.

Cûþa gelmiþ, silah tepmiþ haber yok
Yaðmur gibi, yaðan topmuþ haber yok
“Tetik çeken, parmak kopmuþ” haber yok
Aðýt aðlar, gökler aðlar, yel aðlar.

Kim durur ki, Mehmetçiðin önünde
Haçlý sürüleri kaçtý sonunda
Anafartalar’da, Arýburnun’da
Zýrhlý aðlar, gemi aðlar, sal aðlar...

Boðduk hâinleri gemiyle suda
Küfrün askerine ders oldu bu da
Yer yerinden oynar, Gelibolu’da
Bülbül aðlar, Gülþen aðlar, gül aðlar.

Seyit Onbaþý’yý bilmem yer, yer mi?
Melekler kabirde, -“Rabb’in kim” der mi?
“Havada çarpýþýr” atýlan mermi
Tüfek aðlar, kýlýç aðlar, kol aðlar.
***
Ne de güzel olur Havran’ýn toyu
Koca Seyitlere dayanýr soyu
Onunla ünlendin; Ey! Çamlýk Köyü
Seyit Onbaþý’nla öðün gel gayrý…
O büyük gâzinle gurur duy gayrý…

Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın: