DÜŞLERİM MAVİ DEĞİL

Dilim varmýyor bitti demeye
Yüreðim kabullenmiyor sineye çekmeye
Böyle bitmemeliydi bu aþk hikayesi
Daha begonyalar dökmedi son çiçeðini

Hep bir suçlu aramaktý tek derdin
Acý çekmek fýtratýnda var bu sevginin
Yastýða baþýný koyduðunda
Rahat edecek mi vicdanýn senin
Kader deyip sýyrýlamazsýn iþin içinden
Atma suçu baþkasýna
Yüzemezsin sevda denizinde

Ne zaman hayal kursam
Düþlerim mavi deðil
Gökyüzü dönüþür kýzýl renge
Ýçimi bir korku kaplar
Sanki güneþ doðmayacak ýsýtmayacak beni

Senin gözlerindi benim dünyam
Transa geçiyor buluyordum huzur
Deðiþme kal olduðun gibi
Yüreðimdeki sevginin tek sahibi

Aþk bir kere sarmaya görsün bacayý
Dürülür senin de defterin
Gözün görmez hiçbir þeyi
Farkýna varsan da gerçeklerin

Hani bazen istemediðin bir durumla karþýlaþýrsýn ya
Elinde sihirli deðnek yoktur deðiþtiremezsin
Tükenirsin dertlerinin ezikliðinde
Alýrsýn eline kaðýt kalemi
Anlatamadýklarýný dökersin beyaz sayfaya
Söze sen diye baþlarsýn gelmez gerisi
Þiirlere dökersin yine de
Kelimeler yuvarlanýr dudaklarýnda
Gözyaþlarýn siler her satýr baþýnda

Doðum sancýsýna girer yüreðin
Aðlamaktan bitap düþersin
Kurur gözlerinin nemi acýr kirpiklerin
Ayaklarýn sürükler bilinmezlere seni
Yine de yüreðine söz geçiremez gidemezsin ...





Refik
15 . 03 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: