BU VATAN BİZİM
Kim ki bu ülkeyi, geri býraktý
Ondan hesap sorsak, bu vatan bizim.
Kalkýnmamýz için, gece ve gündüz
Kafamýzý yorsak, bu vatan bizim.
Bu devlet, bu millet; bu bayrak bizim…
Olur bâzý þeyler; sessiz, sedâsýz
Yaþamak mümkün mü, söyle gýdâsýz?
Ýsterse meyveli, ister meyvesiz
Daldan düþen yaprak, bu vatan bizim.
Bu devlet, bu millet; bu bayrak bizim…
Gönüldeki, kalp kirini aklayan
Tövbe ile, tevhit imiþ paklayan
Mehmetçiði, sînesinde saklayan
O güzelim toprak, bu vatan bizim.
Bu devlet, bu millet; bu bayrak bizim…
Kor düþtü içime, yanýyor sînem
Boþa mý can verdi, dedemle, ninem?
Müþteri bekliyor; cennet, cehennem
Sanma ki çok uzak, bu vatan bizim.
Bu devlet, bu millet; bu bayrak bizim…
Ey sancaðým, dikilecek yer beðen!
Ne yan bakan olsun; ne kem söyleyen
Þehidimin, tabutunu süsleyen
Kan kýrmýzý; ay/yýldýzlý bayraðým…
Bu devlet, bu millet; bu vatan bizim…!!!
14/03/’18
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.