...
Ö lüme benimle gelir misin ? dedi,
M ecnunum olur musun ? dedim,
Ü zülme sevdam mecnundan da öte,dedi,
R uhum senin ölüm nedir ki,dedim.
Ý nsan bu kadar sevebilir mi?
Ç aresizliðin adý Aþk’ken,
Ý nsan herþeyden böyle kolayca vazgeçebilir mi?
M ecnun bir destan,herkes onun gibi sevemez inan.
Y aþamak ya da yaþamamak,
A cýyý en derinde hissetmek,
N efes almaktýr aþka inanmak.
I þýk doðsa keþke þu karanlýk gecelerime,
Y aradan büyüktür,vardýr bir hikmet,
O ndandýr suskunluðum,
R üzgar al beni de götür gittiðin yere !...
Su bakýþlý yarim Ömür’e sevgilerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.