OLMASIN KAYGIN

Yarým kalan aþklar yaþadým
Küçük bir çocuk masumiyetinde
Bilemedim sevmelerin düzenbazlýðýný
Güneþin batýþýný seyrettim kendimle
Sesim oldu dalgalar
Kayalara her çarptýðýnda
Denizin çarþaf gibi olmasýný bekledim
Mehtap her vurduðunda
Yakomozlar düþtüðünde dilek tutmak için
Neyin kavgasýný vermiþim boþunaymýþ gayretim
Anlaþýlmadým
Her ayrýlýkta depreþir acýlarým
Ýnce belli bardakta buruk bir tat kalýr
Önemi yok artýk yaþananlarýn
Ýkimiz de ayrý yolun yolcusuyuz
Karþýlaþmayacaðýz belki de bir daha
Geri dönüþü olmayan sözler söyleme
Seni nasýl tanýdýysam
Býrak yüreðimde öyle kal
Az mý koþtuk kumlar üzerinde el ele
Dalgalar yýktý kumdan kalelerimizi
Ve bitmeyen hayallerimizi
Denizin tuzu karýþýrken dudaklarýmýza
Kum tanecikleri iz býrakýrdý
Bedenlerimiz her yer deðiþtirdiðinde
Rüzgar sýrtýmýzý okþardý akþamýn serinliðinde
Gecenin gizemi örterdi günahlarýmýzý
Sabahýn ilk ýþýklarý göründüðünde
Baþlanýrdý yeni bir güne
Artýk nafile dönülmez geriye
Diyorum lanet olsun böyle sevgiye
Kaygýlanma ey sevgili
Ölüm hak ve tek gerçek
Elbet öleceðiz
Ancak unutma sakýn
Kimileri topraða kimileri yüreðe gömülür ...






Refik
13 . 03 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: