Karanlýðý, gözlerinden, öpmüþüm Gün ýþýðý, kýskanýr mý, bilemem Acýlarla, þu hayattan, kopmuþum Aðlar aðlar, gözyaþýmý, silemem Ýstesem de, bundan gayrý, gülemem
Siyahi duygular, sardý her yaný Terk eden suçludur hep genel kaný Her gece saplanýr, yüreðe aný Kötülüðü, ben ki Hâk’tan, dilemem Mevlâ’m, nasip etmez, ise gelemem
Yokluðun duygumu, üþütür durur Özlemler buz tutar, ayazý vurur Terketsin sevgimi, kibirle, gurur Sellere bent olup, yönün çelemem Bir Ferhat olup da, daðlar delemem
Sabah seherinde, hýrs bürüse de Asil damarlara, aþk yürüsede Mayýs aylarýn da, gül kurusa da Bülbülle bir olup, aþka “çile”mem Sürünürüm amma, asla ölemem
Gülüþler terk etti, dudaðým çoktan Gönül eðlenir mi, ne olur yoktan Sevgi dediðin þey, inmiyor gökten Boþ yere hülyaya, her gün dalamam Yaslý bir gönülde, huzur bulamam
Sen beðendin mi ki, bende ki hali Sensizlik oluyor, bunun meali Dert ile yoðrulmuþ, gönül misali Daha da gel demem, haber salamam Yüreðim kanýyor, sessiz kalamam
Alaca karanlýk, göz kýrpýyor bak Lüzumsuz þu aþkýn, rozetini tak Resim mektuplarýn, hepsini de yak Sevgiler firarda, aþkla dolamam Daha bundan sonra, âþýk olamam
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.