Dudaðýnýn uçuðuna yuva yapmýþtý kuþlar Bir yaz tülüydü sanki efsunlu bakýþlarýn Bütün kutsal kitaplarý okumuþtum bir çýrpýda Yaþamla hasbýhal ediyordun susarken içime Sýrrýný bana da söylersin diye kalakaldým öylece
Saðanaklara bölünse idi keþke yaðmur tenimizde Koynumuza sokulan bütün geceler bizim olsaydý Beyaz bir ata bindirseydik terli bedenlerimizi Gece mavi þalýný alsaydý yorgun omuzlarýndan ‘Bekle’ dediðimiz kocamýþ bir ömrü içseydik birlikte
Gül dalýnda aðýrdýr ‘gülüm’, tülle seviþir bilirsin Bütün resimlerde sen varsýn, bende hep ebedisin Seni düþündükçe, kaygýsýz bir güneþ sokulur tenime Uykusu kaçar bütün seviþmelerin, yaþamak hülya’dýr Öp kurumuþ dudaðýmdan öp, þairliðim seninle evladýr…
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.