Üfleyerek geçtim Bir yalanýný Ve daðýlýrken üzüm þaraplarý göðsümün üstüne, Dudaklarýndan kýzýlcýk þerbeti içtim.
Bilmem kaç yorgan attým Sabahýn üstüne Dizlerimde incir çekirdeðinden dizeler çizdim. Ve anladým Ýflah olmam ben..
Saymadým hatta Kaç düðüm kaç yalnýzlýða gebe oldu. Sancýlý bir sabahýn rahminden yaðdým geceye. kalbime takýlýrken ayak izlerin Yaralarýmý mest ettim yüzüme..
Unuttum Affettim Firangallýn batsýn emi! Yorgun deðilim eskisi gibi.
Gel aðlayalým...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.