þakaðýna saplanmýþ paslý bir kurþunla
çýkýyordu uðultu bayýrýný elleriyle týrmanarak...
mecbur hali yücelikler alçaltýrken
kurt mihenkleri üzerine basarak
ne var ne yoksa dökülüyordu cebinde
her döküntü bir çöküntü oluþturuyor
ve sayýsýz nefes kesiliyordu
bitmeyecek bir yokuþ
bilincinde perçinlenmiþ
inancýn dýþýnda bir þey keþfetmiþ gibi
anlayamýyor susuzluk
susuzluktan da öte bir sonsuzluk
yuvarlanarak göðe ulaþan taþlara inat
arayýþlara balyozlar indirircesine...
þafak yok
ýþýk yok
karanlýk yok
soyut yok
somut yok
madde yok mana yok
hiçlik yok
her tutunuþu bir yokluk üzerine
çýkýyordu hala anlayamadan
çýkýyor çýkýyor...
çýkýþ yok
yokluk yok...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.